ପାନ୍ଥଶାଳା-014 (Pantha Shala-14/Odia Poem) Poem by Subhas Chandra Chakra
ପାନ୍ଥଶାଳା-014 (Pantha Shala-14/Odia Poem)
ହସିଲା ଓଠ ର
ତରଙ୍ଗେ ତରଙ୍ଗେ
ଫଗୁଣ ର ରଙ୍ଗ ଥିଲା,
କୁଆଁରୀ ଆଖି ର
ପାହାନ୍ତି ସପନ
କାନେ କାନେ କହୁଥିଲା-
ଶ୍ରାବଣୀ ସନ୍ଧ୍ୟା ର
ଅଭିଆଡି ଛୁଆଁ
ବେକ ମୂଳ ଜାଳୁଥିଲା-
ଆଜି ନାହଁ ତମେ
ମୋ ବାହୁ ର ଡୋରେ
ଖାଲି ଖାଲି ପାନ୍ଥଶାଳା ।।
ଆଜି ନାହଁ ତମେ ମୋ ବାହୁ ର ଡୋରେ ଖାଲି ଖାଲି ପାନ୍ଥଶାଳା ।। Great poem, thanks. 10+++
ଶ୍ରାବଣୀ ସନ୍ଧ୍ୟା ର ଅଭିଆଡି ଛୁଆଁ ବେକ ମୂଳ ଜାଳୁଥିଲା- ଆଜି ନାହଁ ତମେ ମୋ ବାହୁ ର ଡୋରେ ଖାଲି ଖାଲି ପାନ୍ଥଶାଳା ।। Great poem so nicely written. 10+++
ଆଜି ନାହଁ ତମେ ମୋ ବାହୁ ର ଡୋରେ ଖାଲି ଖାଲି ପାନ୍ଥଶାଳା । Loneliness and separation well expressed. 10++++
ଶ୍ରାବଣୀ ସନ୍ଧ୍ୟା ର ଅଭିଆଡି ଛୁଆଁ ବେକ ମୂଳ ଜାଳୁଥିଲା- ଆଜି ନାହଁ ତମେ ମୋ ବାହୁ ର ଡୋରେ ଖାଲି ଖାଲି ପାନ୍ଥଶାଳା ।। Nice lyrical poem, thanks. 10+++
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Delivering Poems Around The World
Poems are the property of their respective owners. All information has been reproduced here for educational and informational purposes to benefit site visitors, and is provided at no charge...
5/14/2024 12:18:55 PM # 1.0.0.1119
ଆଜି ନାହଁ ତମେ ମୋ ବାହୁ ର ଡୋରେ ଖାଲି ଖାଲି ପାନ୍ଥଶାଳା ।। Pain of separation, well expressed. 10+++