Bijgeloof Bestaat Niet. Poem by Sylvia Frances Chan

Dit christelijke land heeft veel bijgeloof
in hun dagelijkse ritme
zoals vrijdag de dertiende van het kalenderjaar
veel mooie kerken meest vurige gebeden tot God
ik hoor ze, ik glimlachte alleen
toen getuigde ik van Gods wonderen tot op het been

tijdens onze wekelijkse vergaderingen
vurige woorden uit mijn mond
Gods wonderbaarlijke veranderingen
een prachtige babyzoon werd geboren dat jaar
hij is zo ongelooflijk cool en mooi,
ik gevoel me zeer gezegend, echt waar
op die zonnige mooie dag van vrijdag de dertiende
is het evidente bewijs: mijn babyzoon geboren, die God mij gunde

later kwam Panter thuis om bij ons te wonen
meer dan vijftien jaar lief en leed gedeeld
ze is heel lief en slim, onze lieve zwarte kat
als het donker is achter ons huis, kun je haar niet vinden

en nu over een ander oud bijgeloof: lopen onder een trap
die ongeluk kan brengen als je eronder loopt
natuurlijk als je niet oplet, schop je tegen de trap
dan val je natuurlijk als een idioot
maar pas op, kom nergens tegenaan,
je kunt er gewoon onder lopen
de trappen blijven gewoon staan
en je kunt verder gaan
er gebeurt jou geen ongeluk
en nu nooit meer klagen over bijgeloof

ze bestaan gewoon niet
mijn tweede babyzoon werd geboren
op vrijdag de dertiende, groeit voorspoedig,
bijna net zo welvarend als de Martinitoren
en in termen van Panter onze zwarte kat
heeft met ons altijd leuke en aangename momenten gehad
en haar vacht, zulk een pracht!

ik dank God elke dag voor alle zegeningen
die blijven komen, de gezegende veranderingen
mijn moeder en mijn enige broer in het verre land,
zoveel genoten van Gods grote wonderen

geen bijgeloof in onze database
geen afbeeldingen van babel en gerelateerd aan
God heeft me laten zien hoe het moet en kan
we eren Hem, prijzen Hem en bovendien
we aanbidden Hem met heel ons hart
ons geloof is alleen maar mee gegroeid
en met Gods kracht als steun zijn we nimmer vermoeid.