Boeggolven Poem by Zyw Zywa

Mijn wereld hoeft niet groter
dan tot waar mijn ogen reiken
maar ze zien een nieuwe horizon
wanneer ik daar om mij heen kijk

.....Geef me je hand, wacht nog
.....even met gaan en kom
.....bij mij, samen
.....kunnen we thuis zijn

Op straathoeken
zal ik altijd stilstaan
zoeken waar de zon staat
waarheen de wolken gaan

.....Doe je jas uit, je angst
.....wees hier gelukkig
.....neem een bad
.....ik zal je masseren

Onbestemde geuren
waaien over het strand
mijn voeten duwen
boeggolven in het zand