Byahe Poem by Grace Svensson

Lahat halos ay masaya ng umandar ang makina
Hinanap ko upuan ko na malapit sa bintana
Lahat ay abalang-abala sa upuan nila
Hanap dito hanap doon, hanap pa

Ako ay napaupo sa harap ng mag-asawa
Dala-dala anak nila na halos sanggol pa
Ngunit mababakas sa kanilang mga mata
Ang buo at masayang pamilya

Sa likod naman dalawang tinedyer ang nakapwesto
Kanilang mga bibig walang husto sa pagkukwento
Halos sumakit na ang tenga ko
Sa paulit-ulit nilang pagbigkas ng demonyo

Sa tagiliran ko naman mag-ina ang namamahinga
Ina ay tumatangis humuhikbi ng sobra
Ano kaya ang nasa puso nya?
Para syang mayroong malaking dinadala

Iba-ibang klase ng tao ang nasa byahe ng tren
Iba-ibang saloobin at damdamin
Ngunit saan man ang destinasyon ng bawat isa
Mayroon pag-asang mapapansin sa mga mukha nila.



Copyright Grace Svensson
December 10,2018