Deze Zondagmorgen
ik kijk naar je terwijl je slaapt, schat
je bent alles wat ik heb gewenst,
ik heb het je talloze keren verteld
terwijl je wakker bent of terwijl je slaapt, schat
ik weet dat ik het zei
ontelbare keren
totdat je mijn woorden beu bent
maar ik produceer nog steeds
kwaliteit in mijn mondelinge
nee, ik denk niet dat je mijn woorden beu bent
Integendeel,
ze vleien je nog steeds
ik kan dat aan je gezicht zien,
ik kan dat zien in de liefde van je ogen,
dat zie ik in de beweging
als je naar me toe loopt
ik hou nog steeds
van je Covid-19-verhalen en meer
nee, niet in de tijd van weleer,
maar nu
elke morgen als we wakker worden
daar ben ik de Heer dankbaar voor
ik hou nog steeds zoveel van je
maar je weet het
dat ik eerst onze God dien,
Hij is héél dicht bij ons
dat weet jij ook,
Hij is mijn grootste liefde
© Sylvia Frances Chan - Alle Rechten Voorbehouden
AD. Zondag 0703--2021
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem