Duizend Pauwenveren Poem by Madrason .

Ja Weiger het een vrek te worden
al likkend van de armoe borden
ik ruik het fermenterend laf
het vet druipt van haar spiegel af
dat is het beeld van schoonheid zeg
of de bespiegeling van vette pech
van schoon gekleed naar hoge heren
wat schoon of rijk toch nooit vermag
al had het duizend pauwenveren
voor een moment de zon te zien
zo ongekend verwend met warme lach
een dag gewoon geen stress zonder succes
welaan, succesvol in die rijkdom staan! M