Eνα Χαμογελο [ A Smile Του Kelly Kurt ] Poem by dimitrios galanis

Βλέπεις την ολοφάνερη ασπίδα της αδιαφορίας,
τη δύναμη την απωθητική που διαχωρίζει τους ανθρώπους;
Πρόσωπα, σκέτα πρόσωπα,
μυαλά, σκέψεις, ζωές, πλούσια ποικιλία.
Τί μας δίδαξ' ο χρόνος νά 'μαστε;
Κανείς δε μπορεί να υπάρξει ως οντότητα ανεξάρτητη,
χωρίς έγνοια, ψηλά ή σε λάκκο μέσα
τον εαυτό του μονάχα εμπεριέχων.
΄Ενα χαμόγελο,
κέλυφος διατρήσεως που θρυμματίζει την ασπίδα.
Η ασυγκράτητη δύναμη που ενώνει καρδιές.
Ονόματα, όχι σκέτα πρόσωπα,
σκέψεις που κοινωνείς, ιδέες κι αμοιβαίο ενδιαφέρον.
Κρίκοι μιας αλυσίδας, που σφυρηλατεί η δύναμη της ένωσης.
Κανένας καλλίτερος, κανένας χειρότερος.
΄Ενα χαμόγελο.
Ελπίδα