Op De Puist Van Het Bestaan Poem by Madrason .

Is de cultuur wel maakbaar
of de natuur toch ongenaakbaar
de mens wil op een hoger plan
en veilig landen als het even kan
vanuit zijn luie stoel bezien
brandt aan het einde van zijn peuk
heel leuk de sigaar, de wereld gloeit
en in de rookgordijnen verdwijnen
de beterweters, de chagrijnen
en diegenen uit domheid geslagen
of uit de overmoed der dagen
dit gedrang van steeds maar meer
is een dans al op het randje
een dubbeltje op zijn kantje
of op de puist van het bestaan
een ruige rit langs de vulkaan
ach laat dan de pan maar op het vuur
voor het Pandemonium cultuur!


Madrason 11 febr 2015