; Nou ik kan je verzekeren dat het niet aan de hormonen ligt. Ogen, een lach, de manier waarop de hand een gevoel in mijn palm kan leggen. Maar bovenal de stem, zonder kramp of hoge pitch, dat kindje ver achter in haar keel, de ervaring die wil kwinkeleren! Een vrouw die ongevraagd mijn synapsen doet appelleren op het associëren!
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem