* చరిత్ర *
మాట నేర్చిన మట్టి బెడ్డలు
ఒక్కో పాట పాడుతుంటయ్
ఆకలేమిటో తెలియకుండా
సరిహద్దులు అలుగుతుంటయ్
దుస్తులు కప్పుకున్న దేహాలు
కత్తులు దాచుకుంటయ్
ఇక మిగిలేదేముంటది మరక తప్ప.
రక్తం ఓ రంగు చుక్క
చరిత్రను రాసుకుంటూ పోతుంటది.
~ పారువెల్ల ~
20-05-2015
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem