Το Πουλί Στο Κλουβί [the Caged Bird By M.Agelou] Poem by dimitrios galanis

Σαλτάρει το λεύτερο πουλί
στ' ανέμου τις πλάτες
και κατάντη σαλπάρει
όσο το ρεύμα κρατάει.
Τις φτερούγες του βυθίζει
στις πορτοκαλιένιες του ήλιου ακτίνες
δικό του δηλώνει το μέγα ουρανό.
Μα το πουλί που βολτάρει
στο στενεμένο κλουβί
σπάνια μπορεί
μέσ' απ τις μπάρες του θυμού και να δει.
Ψαλιδισμένες του οι φτερούγες,
τα πόδια δεμένα
το λαιμό μονάχ' ανοίγει και τραγουδεί.
Το πουλί στο κλουβί τραγουδάει
με του φόβου το τρέμουλο
για πράγματ' άγνωρα
που θά 'θελε μερωμένα.
Η μελωδία ακούγεται
στο λόφο το μακρυνό
γιατί το πουλί στο κλουβί
τη λευτεριά τραγουδεί.
Το λεύτερο πουλί σκέφτεται μιαν άλλην αύρα,
στους περατάρηδες ανέμους λαφριά τα δέντρα να στενάζουν,
τα ζουμερά σκουλήκια να περιμένουν στη χλόη την πρωινή.
Ολοδικός του άλλωστε ο μέγας ουρανός.
Μα το εγκλωβισμένο πουλί στέκεται πάνω σ' ονείρων τάφο.
Η σκιά του κραυγάζει εφιάλτη κραυγή.
Ψαλιδισμένες του οι φτερούγες, τα πόδια δεμένα
το λαιμό μονάχ' ανοίγει και τραγουδεί.
Το πουλί στο κλουβί τραγουδάει
με του φόβου το τρέμουλο
για πράγματ' άγνωρα
που θά 'θελε μερωμένα.
Η μελωδία του ακούγεται
στο λόφο το μακρυνό
γιατί το πουλί στο κλουβί
τη λευτεριά τραγουδεί.