In het dichte net van wortels
leeft de hond, de vieze hond
die iedereen kent, maar nooit
aanspreekt of aankijkt, een glimp
van die vieze oude hond is genoeg
Persephone neemt hem mee
boven de grond, verscholen
tussen haar benen kijkt hij
naar de Koningin van het land
wuivend in een gouden koets
Hij is zelf een Koning
in zijn eigen wereld
tevreden met zijn lot
tevreden met zijn faam
als vieze oude hond
Vluchtig is het leven
maar de kennis van de mensen
voedt de aarde, nieuwe wortels
groeien nieuwe kamers aan
het huis van de oude hond
de vieze oude hond
vieze oude hond
oude hond