Laat me in een kale vlakte naakt
onder de brakende zon
opnieuw ontwaken
laat de tanden van de decadentie
bijtend uit hun willekeur
smaak geven en kleur
aan de corroderende etsende huid
geef vrij spel zonder stuit
ik geef je vrijuit
want ik verlang naar de geur
van natte stenen in de zomer
naar de dansende tenen van het zand
en al het vuil dat als een schat
mijn vorm polijst. M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Wonderfully presented this poem on life and death topic. Wise drafting this is...10