Te turen in de verte, is er geen hoop
voor deze wandelende myoop
teder als watten, dralen ze neer
de hoopvolle wolken
met hun gulle gulden lach
zonovergoten dag
mijn hart minacht
deze keer een onstuimige kus
of als onweer stormen
verkeerde in gelukzaligheid
zichtbare korenvelden
als manna uit God's Koninkrijk
te turen in de verte, is er geen hoop
jah,ik ben de wandelende myoop
maar weet,turen hoeft niet meer
weet dat je voldoende krijgt
je Vader is er steeds voor jou
je bent zijn verwende kind
door en door groots bemind
het gaat mij voor de wind
ik ben een Zondagskind....
Photographie door Sylvia Frances Chan
© Sylvia Frances Chan
Copyright Protected
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Hopeful clouds with their generous smile motivate others to grow getting greater God's grace. Generous golden smile enlightens the sunny day.In God's kingdom thunderstorms also come as blissful essence. This Sunday child is doing well by God'; s grace. Wonderful poem is excellently penned and a nice photo is attached as cover photo. Thank you very much for sharing...10