De zwarte zee weerspiegeling
meedogenloos, geen rimpeling
haar huid verstoort, het penetreert
die geen die reeds zo ingeteerd
op laatste restjes energie
weerspiegelt wanhoopsmelodie
de levenloze schuimkopjes
de stippen onder halve maan
de halfgoden met een traan
Europa biedt geen havens meer
haar liefdes ader doet te zeer
het leed gedaan geen wederkeer
de harp klinkt met een flinke sneer
en Ariadne zoekt naar draden
door welke schaar werd zij verraden
met het ebben hebben stranden
de lijken die in dijken branden
en honderdduizend lege handen
en honderdduizend lege handen. M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem