DAIVA ČEPAUSKAITĖ

DAIVA ČEPAUSKAITĖ Poems

„Renkuosi įsidėt į galvą net tą galimybę,
kad gyvenimas turi savo logiką"
Wisłava Szymborska


Išsirinkau gimimo dieną
banaliausiu metų laiku,
mėnesį, panašų į šlapią
karvelio jauniklį,
lūžusiu raktikauliu.

Išsirinkau vietą smėlio dėžėje,
troleibuse, lovoje, prie stalo,
laikraščių puslapiuose, akyse, liežuviuose,
visų aptvare ir niekieno kaimynystėje.

Išsirinkau vaizdą pro langą -
kvadratinį natiurmortą su girtuokliu,
velkančiu šunį (maniau, skarmalą).

Išsirinkau suknelę - šiandien išeiginė,

išsirinkau bandelę su aguonomis,

išsirinkau mylimą - ne tą,
apie kurį pagalvojot,

išsirinkau Velykas ir Kalėdas
ir abiem po žadintuvą,
kad nepramiegočiau,

išsirinkau kūno temperatūrą,
nagų ilgį ir dantų formulę,

išsirinkau kančią 6 val. per parą,
6% laimės ir kiaulienos karbonadą,

išsirinkau sparnus, uodegą,
žvynus, kanopas, iltis,
darbo įrankius ir dauginimosi būdą,

išsirinkau himną, herbą,
filosofinį pamatą ir nepateisinamas priežastis,

išsirinkau tikėjimą, didžiąsias nuodėmes,
reikalingus parašus bei rekomendacijas,

išsirinkau mirtį - ne lietui lyjant,
ne ketvirtadienį, ne ant laiptų pas mylimą,
iš kuklumo.
...

ch wähle, mir sogar die Möglichkeit in den Kopf zu setzen,
dass das Leben seine eigene Logik hat."
Wisława Szymborska


Hab mir gewählt den Geburtstag
in der allerbanalsten Jahreszeit,
einen Monat, der ähnelt
dem nassen Jungen der Taube,
mit gebrochenem Schlüsselbein.

Hab mir gewählt den Platz im Sandkasten,
im Obus, im Bett und bei Tisch,
auf den Zeitungsseiten und in den Augen, den Zungen,
in der Koppel von allen, als niemandes Nachbar.

Hab mir gewählt den Blick aus dem Fenster -
ein quadratisches Stillleben mit dem Betrunkenen,
der einen Hund nach sich her zieht (ich glaub, einen Fetzen).

Hab mir gewählt das Kleid - heut ist Feiertag,
hab mir gewählt das Brötchen mit Mohn,

hab mir gewählt den Liebsten: nicht den,
an welchen ihr denkt,

hab mir gewählt die Ostern und Weihnacht,
und für beide je einen Wecker,
um nicht zu verschlafen,

hab mir gewählt die Körpertemperatur,
die Länge der Nägel, die Formel der Zähne,

hab mir gewählt die Qual für 6 Stunden am Tag,
6% vom Glück und Schweinskarbonade,

hab mir gewählt die Flügel, den Schwanz,
die Schuppen, Hufe und Hauer,
ein Werkzeug zur Arbeit und eine Fortpflanzungsweise,

hab mir gewählt die Hymne, das Wappen,
das philosophische Fundament und den unbegründeten Grund,

hab mir gewählt den Glauben, die Hauptsünden,
die nötigen Unterschriften und die Empfehlungen,

hab mir gewählt den Tod: nicht bei Regen,
nicht an einem Donnerstag, nicht auf der Stiege beim Liebsten,
aus Bescheidenheit.
...

Επιλέγω να έχω υπόψη μου ακόμα και τέτοια πιθανότητα,
ότι η ζωή έχει δική της λογική.»

Βύσλαβα Σιμπόρσκα

Διάλεξα για την ημέρα των γενεθλίων μου
την πιο κοινή εποχή του χρόνου,
το μήνα που μοιάζει με το βρεμένο
νεογέννητο περιστεράκι
με το σπασμένο οστό της κλείδας.

Διάλεξα μια θέση στον παιχνιδότοπο με άμμο,
στο τρόλεϊ , στο κρεβάτι, στο τραπέζι,
στις σελίδες των εφημερίδων, στους οφθαλμούς, στις γλώσσες
στη δημόσια αυλή και στη γειτονία του κανενός.

Διάλεξα θέα από το παράθυρο -
ένα τετράγωνο κάδρο με τον μεθύστακα,
που σέρνει τον σκύλο (νόμισα, πως έσερνε το παλιόρουχο).

Διάλεξα το φόρεμα - σήμερα είναι γιορτή,

διάλεξα ψωμάκι με τους σπόρους,

διάλεξα τον αγαπημένο μου - όχι αυτόν
που πέρασε από το νου σας,

διάλεξα το Πάσχα, τα Χριστούγεννα,
τα ξυπνητήρια για τους δυο μας
να μην αποκοιμηθώ,

διάλεξα τη θερμοκρασία σώματος,
το μήκος των νυχιών, το σχήμα των δοντιών,

διάλεξα 6 ώρες να βασανίζομαι, να έχω το 6% της ευτυχίας
και ένα πιάτο ψητό χοιρινό την ημέρα,

διάλεξα τα φτερά και την ουρά,

το δέρμα του ψαριού, τις οπλές και τα δόντια ζώου,
τα εργαλεία της δουλειάς, τον τρόπο τεκνοποίησης,

διάλεξα τον ύμνο, το οικόσημο,
τη φιλοσοφική σχολή και τις ανεξήγητες αιτίες,

διάλεξα την πίστη, τις μεγάλες αμαρτίες,
τις απαραίτητες υπογραφές, τα συστατικά γράμματα,

διάλεξα το θάνατο - όχι με βροχερό καιρό,
όχι την Πέμπτη, όχι έξω από την πόρτα του αγαπημένου,
απλώς και μόνο από σεμνότητα.
...

Sekmadienis.
Nesiseka.
Tik seka
šlapia katė
akim lakuotom
paskui vėją
savaitgalio bespalvį.
Jokio kvapo -
valerijono nei žuvies,
nei riebalų.
Sakiau, kad nieko gero.
Tik muilo putų
šleikštus aitrumas, žmonės
vaikus mazgoja.
Jauniausiajam iš jų
ant subinės mėlynė,
taip jam ir reikia, nenušveisi,
trink netrynęs,
tokia daili, ir forma - pasagėlės.
Taip jam ir reikia,
todėl kad kvailas
ir jauniausias.
Ir nieko gero
iš jo nebus.
Labai jau meniška mėlynė
ant subinės.
...

Es ist Sonntag.
Alles geht schief.
Es geht nur
eine nasse Katze
mit lackierten Augen
dem farblosen Wind
des Wochenendes nach.
Keinerlei Geruch -
weder nach Baldrian, noch nach Fisch,
noch nach Fett.
Ich hab doch gesagt, dass nichts Gutes draus wird.
Nur Seifenschaum,
davon die üble Bitterkeit, Menschen
waschen ihre Kinder.
Der Jüngste von ihnen
hat eine blauen Beule am Po
es geschieht ihm recht, man kann sie nicht wegwaschen,
reibe so viel du willst,
so hübsch, und in Form eines Hufeisens.
Es geschieht ihm recht,
weil er dumm
und der Jüngste ist.
Auch aus ihm wird
nichts Gutes werden.
Sehr künstlerisch ist die blaue Beule
am Po.
...

Reikia turėti drąsos
parašyti eilėraštį,
reikia turėti drąsos
nerašyti eilėraščio,
reikia sakyti labas
ir sudie,
reikia gerti vitaminus,
reikia gerbti visus
ir mylėti vieną,
net jei nėra už ką,
reikia tyliai kentėti
ir kantriai tylėti,
reikia tylėti, kai visi kalba,
ir kalbėti, kai visi tyli,
reikia išnešti šiukšles,
palaistyti gėles,
sumokėti už dujas ir vandenį,
už klaidas ir sėkmę,
reikia atiduoti širdį
už akį ir akį
už dantį,
reikia nereikalauti nieko,
kai norisi visko,
ir reikalauti visko,
kai nieko nesinori,
reikia laiku užmigti
ir laiku nubusti,
surasti du kairiuosius batus,
nes kiti abu dešinieji,
reikia laukti ne tam,
kad grįžtų, ir grįžti
ne todėl, kad laukia,
reikia žiūrėti į dangų,
nes jis į tave niekada
nežiūrės,
reikia numirti, nes reikia,
netgi tada, kai nesi
to vertas,
reikia parašyti eilėraštį
iš baimės,
tarp „taip" ir „ne",
iš „kodėl",
su „kam",
už „ačiū"
netgi tada,
kai nėra už ką
...

Mut muss man haben um
ein Gedicht zu schreiben,
Mut muss man haben um
kein Gedicht zu schreiben,
„hallo" muss man sagen
und „mit Gott",
Vitamine muss man trinken,
alle muss man sie achten
und lieben den einen,
auch wenn es keinen Grund dafür gibt,
still muss man dulden
und schweigen geduldig,
schweigen muss man, wenn alle sprechen,
und sprechen, wenn alle schweigen,
den Müll muss man runtertragen,
die Blumen gießen,
bezahlen für Gas und Wasser,
für Fehler und Erfolg,
das Herz muss man geben
fürs Auge und das Auge
für den Zahn,
nichts darf man fordern,
wenn man alles will,
und muss alles fordern,
wenn man nichts will,
rechtzeitig muss man einschlafen,
rechtzeitig aufwachen,
finden,zwei linke Schuhe
denn die beiden andren sind rechte,
warten darf man nicht darum,
dass jemand kommt, und kommen
nicht, weil jemand wartet,
anschaun muss man den Himmel,
denn er wird einen
doch niemals anschaun,
sterben muss man, weil man es muss,
auch wenn man
das gar nicht wert ist,
ein Gedicht muss man schreiben
aus Angst,
zwischen „ja" und „nein",
aus „warum",
mit „wozu",
für ein „danke"
auch wenn
es gar nichts zu danken gibt.
...

Noriu pasakyti - myliu,
bet gėda,
dar apsijuoksiu,
todėl sakau - nekenčiu.
Noriu pasakyti - nekenčiu,
bet neturiu priešų,
todėl sakau - į sveikatą.
Noriu pasakyti - labas,
bet galiu pasakyti per garsiai,
todėl apsimetu nepastebėjęs.
Noriu pasakyti - sudie,
bet bijau, kad sugrįšiu,
todėl nieko nesakau.
Noriu nieko nesakyti,
bet bus per tylu,
todėl sakau - lyja.
Noriu pasakyti - šalta,
bet gali neišgirsti,
todėl šilčiau apsirengiu.
Noriu pasakyti - eisiu,
bet šalia nieko nėra,
todėl paprasčiausiai einu.
Noriu pasakyti - žvirblis,
bet gal ne taip supras,
todėl sakau - akmuo.
Noriu pasakyti - skauda,
bet jau sakiau,
todėl sukandu dantis.
Noriu pasakyti - smarvė,
bet negražu,
todėl nekvėpuoju.
Noriu pasakyti - velniop,
bet ir taip aišku,
todėl sakau - sriubos nori?
Noriu pasakyti - kodėl,
bet į kvailus klausimus
niekas neatsakinėja,
todėl sakau - nieko, nieko.
Noriu pasakyti - gražu,
bet dėl skonio nesiginčijama,
todėl sakau - vakar.
Noriu pasakyti, bet nesakau,
nes negaliu, o kai galiu - nenoriu.
Noriu pasakyti - noriu,
bet norai ne visada pildosi,
todėl sakau - karamelė
arba šiaip kvailystė.
Noriu pasakyti - taigi,
bet tokiais atvejais nieko nesakoma,
todėl sakau - geras oras.
Noriu pasakyti - be reikalo,
bet be reikalo, šiaip sau
juk nešnekėsi.
...

Ich will sagen „ich liebe dich",
doch ich schäme mich,
ich könnte mich lächerlich machen,
also sag ich „ich halt dich nicht aus".
Ich will sagen „ich halt dich nicht aus",
doch ich hab keine Feinde,
also sag ich „zum Wohl".
Ich will sagen,„hallo"
doch kann sein, ich sag es zu laut,
also tu ich, als hätt' ich keinen gesehen.
Ich will sagen „mit Gott"
doch ich fürchte, ich kehre zurück,
also sage ich nichts.
Ich will gar nichts sagen,
doch das wird zu leise sein,
also sag ich „es regnet".
Ich will sagen „mich friert",
doch kann sein, es wird nicht gehört,
also zieh ich mich wärmer an.
Ich will sagen „ich gehe",
doch keiner ist da,
also gehe ich einfach.
Ich will sagen „Sperling",
doch vielleicht versteht man es falsch,
also sage ich „Stein".
Ich will sagen „es schmerzt",
doch ich hab es ja schon gesagt,
also beiß ich die Zähne zusammen.
Ich will sagen „Gestank",
doch das ist nicht schön,
also atme ich nicht.
Ich will sagen „zum Teufel",
doch das ist auch so schon klar,
also sag ich „du willst eine Suppe?"
Ich will sagen „warum",
doch auf dumme Fragen
antwortet niemand,
also sage ich „nichts es ist nichts".
Ich will sagen „so schön",
doch kann man über Geschmack nicht streiten,
also sage ich „gestern".
Ich will etwas sagen, doch sag ich es nicht,
denn ich kann nicht, und kann ich, will ich es nicht.
Ich will sagen „ich will",
doch Wünsche erfülln sich nicht immer,
also sage ich „Karamelle"
oder sonst eine Dummheit.
Ich will sagen „nun denn",
doch in solchen Fällen darf man nichts sagen,
also sage ich „schönes Wetter".
Ich will sagen „umsonst",
doch umsonst, nur so
spricht man doch nicht
...

Θέλω να πω - αγαπώ,
μα ντρέπομαι,
μπας και θα γελοιοποιηθώ,
γι'αυτό λέω - σε μισώ.
Θέλω να πω - σε μισώ,
αλλά δεν έχω εχθρούς,
γι'αυτό λέω - στην γεια σου.
Θέλω να πω - γεια σου,
αλλά μπας κι ακουστεί πολύ δυνατά,
γι'αυτό προσποιούμαι πως δεν σε είδα.
Θέλω να πω - έχε γεια,
αλλά φοβάμαι πως θα επιστρέψω,
γι'αυτό δεν λέω τίποτα.
Δεν θέλω να πω τίποτα,
αλλά θα πέσει πολύ ησυχία,
γι'αυτό λέω - βρέχει.
Θέλω να πω - παγωνιά,
αλλά μπας και δεν ακούσεις,
γι'αυτό βάζω πιο ζεστά ρούχα.
Θέλω να πω - Θα πάω,
αλλά δεν έχει κανένα δίπλα μου,
γι'αυτό απλά πηγαίνω.
Θέλω να πω - σπουργίτι,
αλλά μπας και με παρεξηγήσεις,
γι'αυτό λέω - πέτρα.
Θέλω να πω - πονώ,
αλλά ήδη το είπα,
γι'αυτό σφίγγω τα δόντια μου.
Θέλω να πω - βρωμιά,
αλλά δεν ακούεται όμορφα,
γι'αυτό δεν αναπνέω.
Θέλω να πω - στο διάβολο,
αλλά αυτό είναι κατανοητό,
οπότε λέω - θέλεις σούπα?
Θέλω να πω - γιατί,
αλλά δεν απαντά κανείς
στις ανόητες ερωτήσεις,
γι'αυτό λέω - δεν τρέχει τίποτα.
Θέλω να πω - ωραία,
μα είναι θέμα γούστου,
γι'αυτό λέω - χτες.
Θέλω να πω, αλλά δεν λέω,
επειδή δεν μπορώ, και αν μπορώ - δεν θέλω.
Θέλω να πω - θέλω,
αλλά οι επιθυμίες δεν πραγματοποιούνται πάντα,
γι'αυτό λέω - κουφέτα
ή απλώς ανοησία.
Θέλω να πω - μάλιστα,
αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις σιωπούμε,
γι'αυτο λέω - ωραίος ο καιρός.
Θέλω να πω - άδικα,
αλλά γιατί να τα λέω άδικα.
...

Šiek tiek saulėlydžio
panagėse,
o gal tik seno kraujo,
šiek tiek prisiminimų
ir maldos šiek tiek,
kad baigtųs vakaras
kaip kregždė,
aukštielninka parkritus
ant dangaus
...

Ein wenig vom Sonnenuntergang
unter den Fingernägeln,
vielleicht nur altes Blut,
ein wenig von den Erinnerungen
und vom Gebet ein wenig,
damit der Abend zu Ende geht
wie die Schwalbe,
rücklings gestürzt
auf den Himmel
...

كمي از غروب خورشيد
زير ناخن انگشتها،
شايد فقط خون كهنه،
اندكي از خاطرات
و از نماز، لختي چند
تا شامگاه به سر رسد
چون پرستويي،
وارونه افتاده
بر آسمان
...

- Gerai, sakau, gerai.
Išsimiegojau.
Nieko nesapnavau.
Atsikėliau savo noru.
Pažiūrėjau į veidrodį.
Nepamačiau nieko neįprasto.
Prisiminiau vieną kitą žmogų.
Vieno kito neprisiminiau.
Nuvaliau trupinius nuo stalo.
Radau raziną.
Atidariau langą.
Kartą jaučiausi laiminga.
Du kartus nelaiminga.
Tris kartus niekaip nesijaučiau.
Kartą pagalvojau apie gyvenimo prasmę.
Du kartus apie beprasmybę.
Tris kartus nieko negalvojau.
Kosėjau.
Nieko neskaudėjo.
Nieko netrūko.
Niekam nerūpėjau.
Žiūrėjau žinias.
Perkirpo juostelę.
Davė interviu.
Bombardavo.
Nuskendo du vaikai ir automobilis
(atskirai).
Apie automobilį pasakojo ilgiau
nei apie vaikus.
Dirstelėjau į kiemą.
Dirstelėjau į piniginę.
Žvilgtelėjau į praeitį.
Sudėliojau praradimus.
Pasidžiaugiau atradimais.
Apžvelgiau įvykius.
Apmąsčiau kontekstą.
Įvertinau objektą.
Suradau sąsajas.
Išsiaiškinau priežastis.
Pagerbiau tylos minute mirusius.
Atsidusau dėl mylimo.
Pagalvojau apie motiną.
Persirengiau.
Gerai, sakau, gerai.
...

„Gut", sag ich, „gut".
Hab mich ausgeschlafen.
Hab nichts geträumt.
Bin freiwillig aufgestanden.
Hab in den Spiegel geschaut.
Nichts Ungewohntes gesehen.
Mich an den einen oder anderen Menschen erinnert.
An den einen oder den andern mich nicht erinnert.
Hab die Brösel vom Tisch gekehrt.
Die Rosine gefunden.
Das Fenster geöffnet.
Einmal mich glücklich gefühlt.
Zweimal im Unglück.
Dreimal mich gar nicht gefühlt.
Einmal über den Sinn des Lebens gegrübelt.
Zweimal über die Sinnlosigkeit.
Dreimal gar nicht gegrübelt.
Gehustet.
Nichts hat weh getan.
Nichts gefehlt.
Niemand hat sich um mich gekümmert.
Hab Nachrichten angesehen.
Es wurde ein Band durchschnitten.
Ein Interview gegeben.
Etwas bombardiert.
Zwei Kinder und ein Auto gingen unter
(unabhängig von einander).
Vom Auto war länger die Rede
als von den Kindern.
Hab in den Hof geguckt.
Hab in die Börse geguckt.
Einen Blick geworfen in die Vergangenheit.
Die Verluste gestapelt.
An Entdeckungen mich gefreut.
Die Ereignisse überblickt.
Den Kontext reflektiert.
Das Objekt bewertet.
Zusammenhänge gefunden.
Klarheit über den Grund erlangt.
Die Toten mit einer Schweigeminute geehrt.
Wegen des Liebsten geseufzt.
An meine Mutter gedacht.
Mich umgezogen.
„Gut", sag ich, „gut".
...

16.

Tavo mylimoji yra ragana.
Ji sėdi po raudona musmire
ir žiūri į vieną tašką.
Ji įsipjovė pirštą,
kad tau skaudėtų,
apsibintavo galvą,
norėdama nubausti tave,
ji nėra fotogeniška,
kad nuotraukose tu
atrodytum gražiau,
ji tyli ir neatsako į klausimus,
nes yra labai užsiėmusi -
ji myli,
ji renka viską, ką randa gatvėje,
nes galvoja, kad tai tu pametei,
ir nuolatos ką nors pameta,
kad tu surastum,
ji skolinasi viską iš visų,
nes nori grąžinti tau,
ji viską pamiršta,
nes nori, kad tu primintum,
ji painioja tavo vardą su kitų,
nes nori, kad dar kartą
pakartotum savąjį,
ji numezgė tau megztinį
su šešiom rankovėm,
kad stipriau apkabintum,
naktimis ji miega,
kad į ją žiūrėtum,
ji yra arti,
nes yra trumparegė,
o kai išeina į tolį,
visada pasiklysta,
tada atsisėda po raudona
musmire ir laukia, kol surasi,
taip ryškiai ir kantriai laukia,
o skruzdėlė keliauja
nuo pado iki smilkinio
ir atgal jau kokį šeštą
kartą.
...

Deine Liebste ist eine Hexe.
Sie sitzt unterm roten Fliegenpilz
und blickt auf einen einzigen Punkt.
Sie hat sich in den Finger geschnitten,
damit es dir weh tut,
sie hat sich den Kopf verbunden,
weil sie dich strafen will,
sie ist nicht fotogen,
damit du auf Fotos
besser aussiehst,
sie schweigt und beantwortet keine Fragen,
denn sie ist sehr beschäftigt -
sie liebt,
sie sammelt alles, was sie auf der Straße nur findet,
denn sie denkt, du hättest es verloren,
und ständig verliert sie etwas,
damit du es findest,
sie borgt sich alles von jedem,
denn sie will es dir geben,
sie vergisst einfach alles,
denn sie will, dass du sie erinnerst,
sie verwechselt deinen Namen mit andren,
denn sie will, dass du noch einmal
den deinen wiederholst,
sie hat dir einen Pullover gestrickt
mit sechs Ärmeln,
damit du sie fester umarmst,
in der Nächten schläft sie,
damit du sie ansiehst,
sie ist dir nah,
denn sie ist kurzsichtig,
und wenn sie sich weit entfernt,
verirrt sie sich immer,
dann setzt sie sich unter den roten
Fliegenpilz und wartet, bis du sie findest,
sie wartet klar und geduldig,
und eine Ameise läuft ihr
von der Sohle bis zur Schläfe
und zurück schon etwa zum sechsten
Mal.
...

Jau laikas gultis,
tik palauk, aš apsirengsiu
visus rūbus, kuriuos turiu,
visus lig vieno,
suknias ir marškinius,
ir kailinius storiausius.
Manęs bus daug,
aš būsiu didelė,
sunki aš būsiu,
galvosi - tai bent moteris,
tiek darbo
turėsi ligi ryto,
kol išlukštensi
spenelį, rusvą, mažą
tarsi kregždės
šūdeliukas.
...

Schon Zeit zu Bett zu gehen,
warte nur, ich werde
alle Kleider anziehn, die ich habe,
alle bis auf eines,
Kleider, Hemden,
und die dicksten Pelze.
Ich werde viel sein,
werde groß sein,
schwer sein,
du wirst denken: eine Frau doch immerhin,
viel Arbeit
wirst du haben bis zum Morgen,
bis du meine Brust enthüllst,
die Warze bräunlich klein
wie Schwalbenkot.
...

وقت به خواب رفتن هم ميرسد،
فقط كمي دندان روي جگر بگذار،
من همه جامههايي كه دارم به تن خواهم كرد،
همهشان را يكجا،
همه تنپوشها، پيراهنها
و كلفتترين پالتوهاي خزم را به بر خواهم كرد
بسيار خواهم شد،
تنومند خواهم شد و
سنگين،
تو فكر خواهي كرد: يه زن و اين همه زلمزينبو،
تا صبح كارت در خواهد آمد
تا پستانهايم را لخت كني و
ببيني نوكهاي كوچك كبودش،
مثل فضله پرستوهاست
...

The Best Poem Of DAIVA ČEPAUSKAITĖ

Pasirinkimas

„Renkuosi įsidėt į galvą net tą galimybę,
kad gyvenimas turi savo logiką"
Wisłava Szymborska


Išsirinkau gimimo dieną
banaliausiu metų laiku,
mėnesį, panašų į šlapią
karvelio jauniklį,
lūžusiu raktikauliu.

Išsirinkau vietą smėlio dėžėje,
troleibuse, lovoje, prie stalo,
laikraščių puslapiuose, akyse, liežuviuose,
visų aptvare ir niekieno kaimynystėje.

Išsirinkau vaizdą pro langą -
kvadratinį natiurmortą su girtuokliu,
velkančiu šunį (maniau, skarmalą).

Išsirinkau suknelę - šiandien išeiginė,

išsirinkau bandelę su aguonomis,

išsirinkau mylimą - ne tą,
apie kurį pagalvojot,

išsirinkau Velykas ir Kalėdas
ir abiem po žadintuvą,
kad nepramiegočiau,

išsirinkau kūno temperatūrą,
nagų ilgį ir dantų formulę,

išsirinkau kančią 6 val. per parą,
6% laimės ir kiaulienos karbonadą,

išsirinkau sparnus, uodegą,
žvynus, kanopas, iltis,
darbo įrankius ir dauginimosi būdą,

išsirinkau himną, herbą,
filosofinį pamatą ir nepateisinamas priežastis,

išsirinkau tikėjimą, didžiąsias nuodėmes,
reikalingus parašus bei rekomendacijas,

išsirinkau mirtį - ne lietui lyjant,
ne ketvirtadienį, ne ant laiptų pas mylimą,
iš kuklumo.

DAIVA ČEPAUSKAITĖ Comments

Fabrizio Frosini 25 May 2019

After graduating at the Medical Academy, Daiva Čepauskaitė studied performing arts at Kaunas Youth Music Studio, led by S. Rubinov. Since 1990 she has worked as an actress at Kaunas Chamber Theater. Head of Kaunas Chamber Theater literature section, since 2017.

5 0 Reply
Fabrizio Frosini 25 May 2019

Daiva Čepauskaitė (born June 24,1967) is a Lithuanian poet and actress, winner of the Jotvingian Prize (2018) and Golden Stage Cross (2007) . Born in Marijampolė, Lithuania, she graduated from Kaunas Medical Academy.

5 0 Reply

DAIVA ČEPAUSKAITĖ Popularity

DAIVA ČEPAUSKAITĖ Popularity

Close
Error Success