Το Λυχνάρι Poem by Aphrodite Anastasia Menegaki

Λάμψανε τα μάτια πίσω απ' τη μαντίλα της
Και πήδηξε από την ψηλή καμήλα της
Ιστορίες να μου πει για το τζίνι της
Που έκανε και βεζίρη τελατίνι της
Να μου πουλήσει βάλθηκε λυχνάρι μαγικό
"Θα χωράει και στην τσάντα, είναι βολικό
Τρεις μονάχα ευχές και θα ‘χεις ότι θες,
Παλάτια, πλούτη και εραστές! "
Κυρά μου ήλιος σε βάρεσε και ήτανε βαρύς,
Μα πες μου κι άλλα μην αργείς!
"Τρίψε το χαλκό και απ' το λυχνάρι θα βγει
Τζίνι αρχαίο και δυνατό να σ' υπηρετεί
Σαν πρίγκηπα της Ανατολής κι' Ασσύριο βασιλιά!
Εχθρούς τρομερούς και φόβους να κάνει μια χαψιά"
Ανάθεμα μου το πούλησε και μ' έκλεψε
Με τα λόγια της στα δάκτυλα με έπαιξε
Και να σου πήρα δυο παράδων τενεκέ
Σαν κόσμημα και μεταξωτό μπερντέ