Anoniem.... Poem by Sylvia Frances Chan

Een lange wandeling door dit denkbare bos
van sterkste regels voor passies
en verbuigingen van overtredingen van literaire superlatieven
ik ben dol op je artistieke poëtische toevoegingen.

Waar deze opwekking eindigt,
hoewel koudste sferen
en wazige luchten,
er is altijd een huis omarmd met liefde,
zorg en zekerheid
Gods zegen in overvloed.

Deze geweldige traktatie
van abnormaliteit en menselijkheid

op het platteland
ik struikelde eindeloos
op dronkaards de meest schaamteloze herhaling
hopeloos en toekomstloos deze onmenselijkheid.

Dus help me, Here
bevrijd me van de liefdeloze zorg van deze dronkaard
in onze maatschappelijke welvaart
wie is je kleren aan het dragen
schreeuw je liefde
terwijl je je mooiste omgeving schaadt
mompelen schaamteloos van Uw Drie-éénheid
voor dronkaards waanzin
bedelen eindeloos bergen gevulde hoeveelheden drankjes
in de naam van Uw Drie-éénheid

vergeef me, Heer
als ik het schaamteloze stompzinnigheid noem
van slechts één abnormaal dronken kwaadaardig werktuig
help me, Heer, bevrijd me hier tenminste van
ik ben in de buik van het beest!


©Sylvia Frances Chan
AD. Maandag 1 oktober 2018
@ 15.21 uur PM West-Europese tijd.