Géén Sprookje Poem by Sylvia Frances Chan

in deze vroegste Hollandse ochtend,
allen slapen nog,
niemand huilt
krijg een griezelig gevoel
mijn hart is niet van staal
maar in elk bloemblad
verblijft in metaal
een ijverige gastheer
tussen de heerlijke bloemengeur
op mijn achter-erf
oh, wat een genotvolle vrede!
de geur die ik inadem
is ondenkbaar
een enorme walvis
als ik inadem
een enorm feest
als ik uitadem
Ik ga door met dit (geen sprookje!) verhaal
tot dan, zie jou aldaar

© Sylvia Frances Chan - All Rights Reserved
Maandag 12 april 2021