Herinneringen Aan Het Heden.... Poem by Sylvia Frances Chan

Terwijl ik over de rivier loop
Terwijl ik in de buurt van de zee loop
Terwijl ik door de tuinen loop
Terwijl ik hier naar me toe loop

Welk uitzicht in de buurt van de verrukking van de zijrivier?
Wat een genot van de zee, ma douce amie?
Welke schoonheid in miljoenen rozen zonder bloemblaadjes
Wat een sensatie in een milliarden kus zonder streling

Toen ik van de rivier liep
Toen ik van de zee liep
Toen ik uit de tuinen liep
Terwijl ik hier recht naar binnen loop

Mijn hart springt op!
Net als Hemel's Paradijs
Dit is niet het uitzicht van een Wijze Vrouw
Zoveel Zoete Zorg, het is een wonderbaarlijk Zegen

Toen ik het vervelende uitzicht van de rivier uit het oog verloor
Toen ik het zere zicht van de zee verloor
Toen ik de vreselijke vreugde van de tuin verloor
Toen ik dichterbij kwam

Zoveel briljante gezichten
Rozen zijn zo mooi... doornloos
Slechts één enkele geest vol liefkozing
Weten dat je een hemelse zegen bent,
Meer maar nooit minder

Toen ik de rivier afliep
Terwijl ik in de buurt van de zee liep
Terwijl ik door de tuinen liep
Zoals ik ben nu hier in mijn diepste zelf

Ik heb mijn innerlijke Soul Mate gevonden
Ik heb mijn Dieper mij gevonden
Ik heb alle vertrouwen gevonden die ik kan delen
Het is echt, het moet zo zijn, het is 'n hemels welzijn