Het Vallen Van De Schemering.... Poem by Sylvia Frances Chan

De groene achterdeur
heeft meer buitenaardse kleuren

tamelijk geel-grijsachtig blauw
zoals de Melkweg je soms laat zien
door zijn zonnestralen op de achterdeur ook

tedere spannende bewegingen
aan de poort van de duistere trottoirs
zacht zwaaiend in de wind
warmte verspreidt strelen mijn huid

de melk weg komt dichterbij
zoveel kleuren die het vertegenwoordigt
het geel-grijsachtig blauw wordt duidelijker
niet drie of zeven maar één mooiste kleuren mix
de vurige lucht heeft nu zijn buitenlandse accent verspreid

gouden zonnestralen sluipen in een schemerig trekken
en op de één of andere manier de warme koelte van de dag hebben veranderd
in vallende schemering en vervagend groenachtig grijs
de ritselende bladeren in de schaduw van de achtertuin zwaaiend
wervelend koel als soulmate van de zomer
de zon gaat op weg naar een donkerdere bestemming

zo snel mogelijk de warme, gezellige koelte van de dag
zou worden opgeslokt door het vreemde accent van de vurige lucht
de rijke warmte zal dan afdwalen
en koele bries zal waaien, avond is aanwezig.



Fotografie door Sylvia Frances Chan getiteld "The Coming Of Dusk"

© Sylvia Frances Chan
Nederlandse dichteres