Luna En De Veertien Spitsmuizen Poem by Sylvia Frances Chan

Luna en de veertien spitsmuizen
(een verhaal gedicht van een tijdje geleden)

het gaat natuurlijk weer over Luna,
de kat uit de buurt (1,5 km bij ons vandaan)
Ik weet de exacte datum en tijd niet meer,
het totale aantal muizen dat ze naar ons terras heeft gebracht is veertien,
veertien spitsmuizen, veertien fragiele muizen,
maar volwassen muizen,
natuurlijk niet op één dag gevangen,
verspreid over meerdere dagen,

ze zeggen dat Luna me als haar baas beschouwt,
maar ik heb geen muizen nodig!
Heeft ze ze één voor één gevangen op het veld van de boer?
Ik weet het tot nu toe niet.

Ze sliep toen alleen op ons terras, niet in ons huis,
maar bijna elke dag kwam ze met een muis,
met een dode muis op ons terras,
het lijkt alsof het beestje naar ons lacht of grijnst,
het is een spitsmuis, denk ik
Ik weet het niet zeker, maar in ieder geval geen rat,
dat lieve Luna zo wreed kon zijn, dat had ik niet geweten,

zolang de muis nog niet dood is,
het zal altijd nog een dreun krijgen van Luna,
tot de spitsmuis bezwijkt, dan laat Luna het muisje alleen
In die tijd was dat bijna elke dag
dat ik het slachtoffer naar het gemeentelijk afval moest brengen,
nou, ik moest wel, want dat wilde ik niet in mijn eigen container,

Ik heb eerst mijn werkhandschoenen aangetrokken,
wikkelde het slachtoffer in een plastic zakje
en nog een zakje eroverheen en
toen ging ik met de auto naar de gemeente-container,

Ik heb nooit katten bestudeerd,
waarom eten ze hun slachtoffer niet op?

Ik deed hetzelfde veertien keren,
dode muizen weggooien in de gemeente-container
Luna had het niet elke dag gedaan,
maar ik had er in totaal veertien gekregen.

Ik weet zeker dat Luna op de boerderij op de loer lag
probeert me duidelijk te maken
dat ze mij als haar baas beschouwt.
Na veertien spitsmuizen kwam er niets meer.
Een diepe zucht van opluchting van mijn kant!

©Sylvia Frances Chan - Alle rechten voorbehouden
1 juli 2023