Stiltes.... Poem by Sylvia Frances Chan

Stiltes....

Is mijn geheugen nog steeds uptodate?
te midden van de grote stilte
onze stille adem
en volle geluk

Op maanverlichte paden van onze zuchten
terwijl we door de stad reden,
ik herinner me
onze lange gesprekken
dat waren geen vieringen
vol aanbeden
het was echter net als een feest

mijn oprechte gedachten gaan nu naar je toe
als ik er weer zou kunnen zijn
slechts een paar minuten
mijn hart springt weer op,
niets zou tevergeefs zijn
dit is geen drift of toewijding, mijn beste,
maar echte bewondering....