Terug Van Het Prachtige Normandié.... Poem by Sylvia Frances Chan

Terug Van Het Prachtige Normandië….

ik herinner me nog dat de lichtblauwe lucht
de heldere zee-blauwe horizon raakt
die scène blijft in mijn gedachten hangen
de grijze rotsachtige heuvels begroeid met groen

wandelen op het strand
aan mijn rechterhand onze peuter Vinhie
loopt stevig in het zand
het uitzicht samen als één schilderij
uitbundig goddelijk

ik herinner me nog dat de lichtblauwe lucht
de heldere zee-blauwe horizon raakt
die scène blijft in mijn gedachten hangen
de grijze rotsachtige heuvels begroeid met groen
wandelen op het strand
aan mijn rechterhand
onze peuter Vinhie loopt
parmantig in het zand
het uitzicht samen als één schilderij
uitbundig goddelijk

de zonnestralen
dat merken we op alle manieren
de zoemende bij
Ik dacht dat ik dat in Normandië niet zou ontmoeten
Ja ik ben hier
op het strand
met onze peuter Vinhie
zolang hij geniet
samen met zijn oma
Ik maak deel uit van zijn vreugde
deze mini-geneugten
op zoek naar kiezelstenen en schelpen

Ik herinner het me nog
dit prachtige Normandië samen met onze schattige Vinhie

het uitzicht en het samenzijn als één schilderij
uitbundig goddelijk….

© Sylvia Frances Chan - Alle rechten voorbehouden
Maandag 7 september 2020
Uit de serie:
Back From Beauteous Normandié