Gewoon Een Kort Verhaal.... Poem by Sylvia Frances Chan

Gewoon een kort verhaal...

een behoorlijk jaar geleden
ging ik naar een congres in Rome
héél véél collega's die ik had ontmoet,
één voor één zeiden ze dat ze professoren waren

ik begon te denken:
was ik de enige docent?

bijna iedereen was een professor,
fatsoenlijke mensen waren het allemaal

thuis gekomen van mijn congres
zei mijn lieve echtgenoot
tegen mij: "Ja! "
vertel me alsjeblieft over je conferentieweek
zeker zoveel ervaring om te "lekken" (door te vertellen)

ik vertelde hem
dat er een heel aardige collega was
zeker een decennium jonger dan ik
maar ze was al een professor!

het was jammer dat ze niet zo goed Engels sprak
en ik kon het haar niet in het Italiaans vertellen

maar ik had haar uitgenodigd om hier te komen
ze zei meteen ja tegen mij
omdat ze van een echte Hollandse sfeer hield
de Hollandse kaas en de gezellige windmolens
ze hoorde dat de Nederlanders zo nuchter konden zijn,

ik had haar opgehaald van het vliegveld
ze was natuurlijk een professor
ik zou haar vragen bij welke universiteit ze was aangesloten.

haar bezoek was zeker een groot succes
en ik had een les geleerd
in Italië en Frankrijk worden
alle leraren professoren genoemd

daarom waren er naar mijn mening
te veel professoren voor één universiteit,
dus je ziet, nooit te oud om te leren

mijn lieve echtgenoot wist het toen pas,
toen het bezoek uit Bari kwam...

© Sylvia Frances Chan - Alle rechten voorbehouden
Zondag 11 oktober 2020