Eens kende ik een kind
ik was zelf ook nog kind
hij was een stille jongen
en ik een erg verlegen meisje
we zaten in dezelfde klas
en in dezelfde bank
we spraken nooit tegen elkaar
wat ik had gezien
zal ik tenimmer vergeten
hij heet Marcus Moersid
dat kon je op zijn schrift lezen
op een dag werd hij stiller dan ooit
ik las op zijn schrift
Marcus Stoffels
In die tijd begreep ik dat niet
die achternamen van Marcus
ik heb ze nog onthouden
en nu weet ik de reden ook....
© Sylvia Frances Chan
AD. Zondag 1 April 2018
Eerste Paasdag, ter 23.44 ure N.M. West-Europese Tijd
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
You read on his notebook and his name was Marcus Stoffels. Childhood memories had gathered and this poem was expressed from these. Surnames of Marcus was amazing really. School time had its importance. This was amazing to read this poem...10
Thank you so much, Mr Mahakul, the more that boy was trye quiet and I was roo shy to talk to him, such a situation. Thank you for your precious review and your generous 10. God Blessings be upon thee, amen.