Mijn Klasgenootje Poem by Sylvia Frances Chan

Als kind van 6 begreep je niet waarom je bankgenootje plotseling
een andere achternaam kreeg. Van Moersid werd het Stoffels. Later wist ik het natuurlijk wel. Zijn ouders waren net gescheiden, Moersid van Pa en dat is een Indonesische naam en Stoffels was zijn moeder's naam. Later waren moeder en zoon ook naar Nederland geëmigreerd.
Doordat hij loens keek, moest hij een bril dragen, want je kon dat loens kijken van zijn ogen door die bril nog zien.
Als hij met zijn ogen naar een bepaalde kant draaide, werden zijn ogen heel bol, net als mijn natuurkunde leraar op de Middelbare school, meneer Blaauw. Precies zo, alleen was Marcus tuurlijk mijn leeftijdsgenoot en meneer Blaauw vond ik tamelijk oud.