Oh, Poézie Poem by Sylvia Frances Chan

Oh, Poëzie

Poëzie, o poëzie, waar ben je?
ik zoek je
sinds dag en nacht
je bent uit het zicht

je bent nergens te vinden
keek in mijn gedachten
geen publiek gevonden

geen woorden,
geen lettergrepen,
geen klinkers of medeklinkers

ik vraag me af
Waar zijt gij?
ik heb gekeken
in alle haken en hoeken

Ah! daar ben je
jij bent visionair
niet alledaags

Poëzie, oh poëzie
je bent gewoon overal
in de lucht

Poëzie is overal om ons heen
poëzie stijgt
nooit saai

hoe we
gedichten maken?

gewoon in de lucht staren

poëtische bron
is vaak stijgende

vang gewoon de schoonheid,
de inspiratie
en laat alle lelijkheid achter

Alsjeblieft,
sla geen lelijkheid op in je geest
jouw gedicht zou uniek zijn

© Sylvia Frances Chan - Alle rechten voorbehouden
dinsdag 5 okt '21