THEODOROS MANTAS Poems

Κύμα που είσαι στην κορφή λευκό και έχεις σώμα αλμυρό
πόσο θα ήθελατον κόσμο μαζί σου σαν αφρός να γυρνώ.
Να μη μέλλει για το τώρα, για το γιατί, για το αύριο,
για το τι σημαίνει, για το τι είναι η μικρή μας η ζωή.
...

Σαν πέσει το σκοτάδι βαθύ και άτρωτο
σ' αναζητώ στο απίστευτο της σκέψης
που νικά κάθε ομίχλη κι αμφιβολία
και το απαντάς σε κάθε ακτή ονείρου.
...

Άνεμος και χαρταετός
και ο ουρανός γλαυκός'
το βλέμμα πάντα ψηλά
και η σκέψη...να μη λυγά.
...

Έρημος η καρδιά, πικρή η ακροθαλασσιά.
Η φυγή σου με τυραννά και η ώρα δεν περνά.
Είναι οι στιγμές φτωχές με δάκρυα ποτισμένες,
είναι η σιωπή βαριά και η ψυχή πονά.
...

Ένα κύμα ψιθυρίζει
στου ανέμου την καρδιά...
''φύσα απόψε που πονάω
να με σύρεις μακριά''.
...

Χιονίζει απόψε στην καρδιά'
αμίλητη στον τοίχο η σκιά.
Γυρνούν οι σκέψεις στο χθες,
...

Απόμερη γωνιά
των άστρων γειτονιά,
ψυχής κρυφή ματιά
που βλέπει...πιο μακριά.
...

Ήμουν άνεμος, βροχή,
κεραυνός, αστραπή'
δεν είχα σκέψεις, ενοχές,
δεν είχα παλιές εντολές.
...

Μια μέρα στην άκρη ενός βράχου 'κει που κλαίνε τα κύματα
ένας αρχαίος άνεμος γλυκά μου μίλησε για εσένα
που κολυμπάς πλάι στα δελφίνια και τις όμορφες σειρήνες'
που σου αρέσει να κοιτάς τα άστρα και να βαστάς κοχύλια.
...

Ένα τραγούδι θέλω να σου πω
απόψε που μονάχος περπατώ
σε δρόμους στενούς ερημικούς
σε σκοτάδια που γυρίζει ο νους.
...