Ioanna Batzou Poems

Το ψέμα και το λάθος του φαίνονται γνωστά
Τα συνάντησε καθώς το πλήθος τον πλησίασε
Τον περσινό χειμώνα
Η ζωή του άχαρη, χωρίς αλήθεια, χωρίς φως
...

Σα βρεθείς σε δύσβατο μονοπάτι
Μην προσπεράσεις
Μη φοβηθείς
Νιώσε, άκουσε τα λόγια της ψυχής
...

Στους Δρόμουςπου χάραξες
Στα Λιμάνια που διάλεξες
Στους τόπους που εταξίδεψες
τα όνειρά σου σμίλεψες
...

Ο νους παίζει παιχνίδια
Οι μελωδίες του είναι γλυκές,
Πικρές, σκληρές, μαλακές,
Χαρούμενες και λυπημένες
...

Άχνη και ξέπνοη
Βγαίνει η φωνή της
Πάντα γυρεύοντας
τα λόγια τα σωστά
...

Είν'η ζωή μια θάλασσα,
ανέμοι την ταράζουν∙
με κύματα την στόλισαν,
μ'αφρούς και αναστεναγμούς!
...

Ο χρόνος είναι εχθρός της νιότης
μα όχι της αλήθειας
Είναι εκεί για όλους
...

Στην λήθη σαν βρεθείς
Στην άσπιλη αυτή χώρα του νου
Τα αγκάθια της ζωής σου
Θα σβήσουν σαν τα σύννεφα
...

Κράτησε η σιωπή για μια νύχτα μόνο
Κι άνοιξαν οι ουρανοί
Με φως σαν ντύσαν τη σελήνη
η σιωπή άρχισε να σβήνει
...

Το τοπίο της ομίχλης

Στο θολό τοπίο του μεσημεριού
Ο Ήλιος αχνοφαίνεται στις παροικίες
...