मी आहे एक आगळी जबरदस्त स्त्री Poem by mugdha karnik

मी एक आगळीच जबरदस्त स्त्री


सुंदर स्त्रियांना नवल वाटतं- काय असेल माझं गुपित
मी नाही गोडगोड किंवा बांधाही नाही फॅशन मॉडेलच्या मापात
पण मी सांगू लागते त्यांना, तेव्हा खोटंच वाटतं त्यांना.
मी सांगते,
माझ्या बाहूच्या आवाक्यात सारं येतं.
माझ्या पुठ्ठ्याच्या रुंदाव्यात,
माझ्या पावलाच्या झेपेत,
माझ्या मुडपलेल्या ओठातही.
मी आहे स्त्री
अपवादात्मक.
जबरदस्त आगळी स्त्री
मीच ती.


मी शिरते एखाद्या दालनात
फारच अनोख्याबिनोख्या उंची...
आणि जाते तिथल्या एखाद्या पुरुषाजवळ
ते सारे पुरुष उभेच रहातात
पण जणू गुडघे टेकलेलेच असतात.
गोळा होतात सारे भोवती
जणू मधाचं मोहोळ उठतं.
मी सांगते,
माझ्या डोळ्यात असते ठिणगी,
आणि लखलखतात माझे दात.
माझ्या कंबरेत असतो हेलकावा
आणि पावलांतून उमडतो हर्ष.
मी आहे स्त्री
अपवादात्मक.
आगळी जबरदस्त स्त्री
मीच ती.


पुरुषही नवल करतात,
काय पाहातो आपण हिच्यात...
प्रयत्न करतात सारे
पण नाहीच हाती लागत त्यांच्या
माझ्या अंतरीचं गुपित.
मी त्यांना दाखवून देऊ पाहाते.
पण ते म्हणतात नाहीच कळत त्यांना काही.
मी सांगते,
ते गुपित आहे माझ्या वळणदार कण्यात,
माझ्या स्मितातून सांडणाऱ्या उन्हात
माझ्या वक्षाच्या डौलात
माझ्या ऐटबाज रुबाबात.
मी आहे स्त्री
अपवादात्मक
आगळी जबरदस्त
मीच ती.


कळतंय ना आता,
माझं मस्तक नसतं कधीच झुकलेलं.
मी नाही किंचाळत किंवा उड्या मारत
मला फारसं मोठ्याने बोलायची गरजच नसते.
तुम्ही मला शेजारून जाताना पाहिलंत
तर तुम्हालाही अभिमान स्पर्शून जाईल.
मी सांगते,
माझ्या चपलांच्या टाचा टेचात वाजतात,
माझे केस लहरतात,
माझ्या हाताचा तळवा किंचित खोलसरगोलसर असतो,
गरज असते मी काळजी वाहण्याची.
कारण मी आहे स्त्री
अपवादात्मक
आगळी जबरदस्त स्त्री
मीच आहे ती.