Mijn Verdriet Weg Wassen.... Poem by Sylvia Frances Chan

Mijn verdriet weg wassen...
(Wens mijn grief weg te wassen)

Niet door moessons of regenbuien,
Ik ben door en door nat,
Ik heb dit pad van levenslang genoeg bewandeld,
honger naar de middelen van het leven,
benen te zwaar om op te staan,

vandaag realiseer ik me,
Ik ben moe van het leven,
geen strijd meer,
geen gedoe meer,
geen herinneringen meer,
geen herinneringen meer,
als je morgen komt,
Ik ben er niet meer
er is alleen thee
voor u en ook voor uw echtgenoot,
geen bezoeken meer,
geen verzoeken meer,
geen kaarsen meer
worden aangestoken,
geen sigaretten meer om vuur te krijgen,
geen parels meer om te rijgen,
niets meer te besteden, niets meer te krijgen,
je bent als mijn eigen dochter voor mij,
dat ik niet mocht krijgen,
je hebt al mijn geheimen bewaard,
je hebt me gespaard voor mijn grootste verdriet,
Ik heb geen wensen meer,
je bent zoals de engel in mijn dromen,
die altijd trouw naar me zoekt,
lieve meid, geen tranen, morgen kom je me weer bezoeken, dan ben ik voor altijd weg....

Gisteren heeft mevrouw P. het me verteld zoals ik hierboven heb gemeld
moge zij rusten in vrede, mevrouw P. heeft geen familie....
Moge God met haar zijn...te