The Walk- Η Βόλτα Poem by Kostas Lagos

I love going for walks.These long walks where you lose your touch with people, problems, everyday life.But not in the nature.I don't know but maybe after all these years I got bored of this kind of strolls, at spinneys, parks, forests etc.These days I prefer walking in cityscapes.You know, on the pavement, even if it's dirty, besides boulevards, to pass by abandoned factories, uninhabited neoclassical houses, grey apartment buildings, small detouched houses with neglected gardens.I enjoy watxhing cats sleeping on parked cars, stray dogs fully concentrated sniffing the electricity posts, sparrows and pigeons fluttering over my head while searching for a dumpedpiece of bread.I'm fond of hearing the sounds of the city, klaxons, car engines, human voices, doors and windows open and close, joining altogether and forming a magnificent roar.What can I say my friend? I love going for walks...


Λατρεύω τις βόλτες.Τις μεγάλες βόλτες στις οποίες χάνεις λίγο την επαφή σου με τους ανθρώπους, τα προβλήματα, την καθημερινότητα.Αλλά όχι στη φύση.Δεν ξέρω, ίσως μετά από τόσα χρόνια κάπου να βαρέθηκα αυτού του είδους τους περιπάτους, σε άλση, πάρκα, δάση κλπ.Τώρα πια προτιμώ να περπατώ μέσα σε αστικά περιβάλλοντα.Ξέρεις, σε πεζοδρόμια, έστω και βρώμικα, δίπλα σε λεωφόρους, να περνώ μπροστά από εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, από ακατοίκητα νεοκλασσικά, γκρίζες πολυκατοικίες, μικρές μονοκατοικίες με απεριποίητους κήπους. Μου αρέσει να βλέπω τις γάτες να κοιμούνται πάνω σε παρκαρισμένα αμάξια, τους αδέσποτους σκύλους να μυρίζουν με πλήρη συγκέντρωση τις κολώνες του ρεύματος, τα σπουργίτια και τα περιστέρια να φτερουγίζουν πάνω από το κεφάλι μου ψάχνοντας για κανένα πεταμένο κομμάτι ψωμί.Ενθουσιάζομαι όταν ακούω τους ήχους της πόλης, κορναρίσματα, μηχανές αυτοκινήτων, φωνές ανθρώπων, πόρτες και παράθυρα που ανοιγοκλείνουν να ενώνονται και όλα μαζί να σχηματίζουν μια θεσπέσια βουή.Τι να σου πω φίλε μου; Λατρεύω τις βόλτες...