Voor Lieve Vinhie
(om hem voor te lezen)
langs de Hollandse weilanden
er zijn geen schaduwen
ik voel dat de wind het sterkst is
de wind is hier het hardst
hun geluiden zijn het zachtst
terwijl ik rondkijk
op weg naar huis
langs de Hollandse weilanden
er zijn geen mussen
mensen vertelden me
ons land is verstoken van deze maatschappelijke wezens
mijn gedachten gaan meteen naar Amsterdam
zal de situatie hetzelfde zijn?
zover ik weet
de meeste huizen staan op de dijk
aangezien Amsterdam 12 meter onder zeeniveau ligt
mijn gedachten dwalen af
van de weilanden-mussen-geen schaduwen tot aan de dijk
hoe zou het centrum van Amsterdam eruit zien?
gezellig zonder fiets? voelt heel raar
langs de Hollandse weilanden
er zijn geen schaduwen
geen enkele boom,
geen mussen,
niemand behalve mij
dank U Almachtige Heer
dat U me vergezelde
© Sylvia Frances Chan - Alle rechten voorbehouden
Di 19 januari 2021
What would Amsterdam be like... if we removed the dike?
mijn gedachten dwalen af van de weilanden-mussen-geen schaduwen tot aan de dijk...reciting this poem I feel so happy. This is an excellent poem very well penned. An amazing poem is shared well. Your grandson Vinhie is much affectionate to you.