Oorlog (5) .... Poem by Sylvia Frances Chan

Ode aan mijn geliefde Moeder....
zoals zij nog altijd is voor mij, voortdurend


ze is zo sterk en krachtig
als de Notre Dame

spiritueel en prachtig
constant plezier in haar werk

ze is slank en lieflijk
haar ogen hebben zoveel schoonheid
groot is haar autoriteit
ze heeft een enorme plichtsbetrachting
nooit moe en altijd behulpzaam
ze is zorgzaam, liefdevol en precies

ze roemt tenimmer,
maar ze is erg wijs
ze is altijd het vroegst op
elke dag vervult ze haar plicht
ze wil een goede mammie zijn
dat zal haar leven compleet maken en haar gelukkig maken

ze verloor haar vader toen ze één was
ze was de jongste van drie meisjes
haar mammie was vaak weg
de oppas paste op haar in plaats van haar moeder

vredig land, prachtig retraite, mooi huis, echt thuis
haar geliefde moeder is nooit hertrouwd
een stiefvader is niet als een eigen vader
de drie meisjes waren snel volgroeid

toen kwam de vuile vervloekte tweede wereldoorlog
geen momenten om een beetje op te lichten of te zweven

onvoorstelbare explosies
ze heeft een te zorgzaam en liefhebbend hart

de directe vlucht voor De Vijand
ze verloor haar vreugde en haar identiteit
ze was nog te jong
deze oorlog maakte haar een instant wrak
haar hart en ziel zijn gebroken
als een gebroken ruit in talloze stukken

mijn diepste verdriet constant
haar lichaam is erg gezond
ze verloor haar mentale plezier
maakt niet uit in welke conditie
dit is mijn vertolking
om van haar te houden en haar gelukkig te maken
samen met mijn vader en broer

ondanks haar twijfelachtige gezondheid
heeft zij een kinderwens
mijn broer en ik zijn eeuwig dankbaar
aan God, aan onze geliefde vader en aan haar
mijn eeuwig geliefde mama....


met liefderijke zorg geschreven,
uw enige dochter,
Sylvie

Donderdag 6 juni 2019